Showing posts with label Mantarlar (Zehirli - Zehirsiz). Show all posts
Showing posts with label Mantarlar (Zehirli - Zehirsiz). Show all posts

Monday, January 27, 2014

Mantar Zehirlenmesi Tedavisi



Mantar Zehirlenmesi Tedavisi


a) Zehirlenme belirtileri tam olarak görülmeden yani sıkıntılı dönemde, hasta veya yakınları durumu anlarsa, bu durum Hekime anlatılırsa, mide ve bağırsakların temizlenme­si öncelik taşır. Hekim bağlayıcı dozlarda hastaya müshil verebilir. Bu mantarda, bu şekle çok az rastlanır.

b) Hekim hastanın korku ve heyecanlarını gidermeli­dir. Burada dikkat edilecek en önemli nokta, hastanın korku ve heyecanlarının giderilmesinde kullanılacak ilaçların ka­raciğere yan tesiri olmayan ilaçlar olmasına dikkat edilme­lidir.

c) Vücudun su ve elektrolit dengesi dikkatle korunma­lıdır.
d) Hastada kan diyalizi görülüyorsa kan değiştirilmesi literatürlerce tavsiye edilir. Kan diyalizinin olduğu hastalar­da ölüm çoğunlukla görülen vakalardandır.

e) Hastanın karaciğer ve böbreklerdeki tahribatı önleyecek ilaçlar dikkatle kullanılmalıdır.

f) Hastaya sürekli ishallerden sonra, koruyucu olarak antibiyotikler verilebilir.

g) İstifra ve ishallerden sonra hastaya, taze demli çay verilir. Karaciğer fonksiyon testleri normal çıkıncaya kadar, karbonhidratça zengin, proteince fakir yiyecekler verilmeli­dir. Daha sonra hastaya dengeli beslenme uygulanmalıdır.


h) Mantar zehirlenmelerinin hiç bir safhasında hasta­ya alkollü içki verilmemelidir. Zehirlenmeden sonra bir hafta ön gün içinde alkollü içkiler içilmemelidir,

Görülüyor ki, bu mantardan olan zehirlenmelerin tedavi­sinde kadro ve imkân yönünden yeterli bir hastane tedavisine ihtiyaç vardır. Zehirlenen şahsı zaman kaybetmeden büyük merkezlere göndermelidir.
Devamını Oku »

Boletus Satanas LENZ 1831 (Hafif Zehirli)

Boletus Satanas LENZ 1831 (Hafif Zehirli)

Mantarın Özelliği

Genç mantarların hoşa gitmeyen, gelişmiş mantarların ise hafif «leş» kokusu mantarı eline alıp biraz sıkıştırıp kok-lanırsa hemen duyulur. Mantarın şişkin bir fıçı gibi sapı, şap­ka altındaki kırmızı renkli delikleriyle kolayca tanınır. Manta­rın herhangi bir yerinden keserseniz veya kırarsanız derhal mavileşir (bu özelliği diğer Boletus türlerinde de görebiliriz).

Morfolojik Özellikleri

Şapka: Şapkanın üstü, solgun gri, duman renginde ve­ya yeşilimsi gri renklerde görülebilir. Şekil olarak üstü dal­galı görünüşte kalınca yastık şeklindedir. Genç mantarların şapka kenarları sapa doğru kuvvetli kıvrım meydana getir­miştir. Gelişmiş mantarlarda kenar kıvrıklığı görülmez. Bü­yüklüğü: 6-25 (30) cm? çapında büyüklüğe erişebilir. De­likler (Bu mantarların şapkalarının altında sporları taşıyan lameller yerine delikler meydana gelmiştir. Delikler çoğun­lukla 0,5 mm. - 1,5 mm. genişliğinde olabilir.) Genç mantar­larda deliklerin görünüşü, solgun sarı gelişmiş olanlarda ise kan kırmızı rengine döner. Deliklerin üzerine parmakla bas­tırılınca hemen yeşilimsi mavi bir renk alır. Sap: Şekil ola­rak uçları inceltilmiş fıçıya veya lobuta benzetilebilir. Sapın toprağa yakın kısmı altın sarısı renginde, topraktan şapkaya doğru yeşilimsi gri zemin üzerinde, damar şeklinde kırmızı ağlar görülür. Büyüklüğü: 5-12 cm. boyunda ve 3 - 9 (10) cm. çapında olabilir. Etli kısmı: Şapka kenarlarında ve de­liklerin üstündeki kısım sarımsı beyaz, diğer kısımlar ise be­yaz renklidir. Mantarın etli kısmını kırarsak veya kesersek hemen mavi bir renk alır. Gelişmiş mantarların elle ezilmele­ri veya dikkatlice koklanmasıyla hafif leş kokusu daima du­yulur. Sporları: Sarımsı renkli ince uzun elips veya iğ şek­lindedir. Büyüklüğü: 10-16x5-7 mikrondur.

Yetişme Yeri Özellikleri

Mantar Temmuz ayından Eylül ayına kadar kalkerli top­raklarda yetişen kayın ormanlarının güneş ışını alan açıklık­larında veya orman içi yol kenarlarında yetişir. Mantar diğer türler gibi çok bol yetişen ve rastlanan bir tür değildir. Ken­di istediği mikro klima faktörleri meydana gelmedikçe yetişe­mez.

Diğer Özellikleri

Mantar çiğ olarak yendiğinde kuvvetli zehirlenmeler meydana getirir. Bu mantardan zehirlenen şahıslarda kuv­vetli ishaller meydana getirir. Mantarın içindeki etkin madde muskarin olarak bildirilir fakat bazı araştırıcılar bunun ya­nında «Boletol veya Satanin» maddelerindende bahsederler. Etkin maddeleri, mantar, pişirilince veya kurutulunca azalmaktadır. Pişirilip suyu dökülünce mantarın yenebilecek ha­le geldiğinden bile bahsederler. Bu sahada yazılan eserler­de, bu mantardan ölen henüz tesbit edilememiştir.

Bütün bu şartlara rağmen mantarı tanıyıp yememek en uygun olanıdır.
Devamını Oku »

Clitocybe Dealbata GİLLET 1874 (Zehirli)

Clitocybe Dealbata GİLLET 1874 (Zehirli)

Mantarın Özelliği, Mantarlar İle İlgili

Şapka, 2 - 4 cm. büyüklüğünde, beyaz renkli ve üze­rinde beyaz renkli süberin maddesi vardır. Şapka tepesinin çukur oluşu, lamellerin sap üzerinde genişleyerek birleş­meleri, mantarı diğerlerinden ayırıcı özelliğidir

Morfolojik Özellikleri

Şapka; Genç mantarlarda küçük topuzcuk şeklinde, gelişmenin az ilerlemesiyle, şapkanın tepesi çukurlasın Mantar böylece küçük bir huniye benzer, kenarlarıda para-çalı bir görünüştedir. Genç mantarlarda beyaz veya gri renklidir. Şapka üzerinde beyaz renkii süberin maddesi bu mantara özgüdür. Büyüklüğü 2-4 cm. çapındadır. Lamel­ler: Açık sarının tonlarında, ince. yapılı, sap üzerinde kalınlaşarak devam eder. Sap: beyaz renkli, 4-6 cm. boyunda ve 4 - 7 mm. çapındadır. Etli kısmı: çok az, mantarın etli kısmı veya bir parça mantar parmaklar arasında ezilirse un kokusu açıkça duyulur. Sporları: Oval, 5-6x3-4 mik­ron büyüklüğündedir.

Yetişme Yeri Özellikleri

Mantar, çayırlarda, otlaklarda küçük veya büyük hal­kalar meydana getirerek yetişir. Çoğunlukla ilkbaharda az olarakta yaz aylarında yetişir.

Diğer Özellikleri

Bu mantar yüksek miktarda muskarin ihtiva eder, Bol miktarda yetişmesinden dolayı toplu zehirlenmelere sebep olur. Memleketimizde, mıhtepesi veya cincile tabir edilen mantarlara karıştırılabilir. Küçük mantarlar içinde tehlikeli olanıdır.
Devamını Oku »

Agaricus Xenthoderma GENEVIER 1876 (Zehirli)



Agaricus Xenthoderma GENEVIER 1876 (Zehirli)


Mantarın Özelliği
Mantarın çizilmesi veya kırılmasıyla meydana çıkan yumurta sarısı rengi, Şapkaya yakın yerde, sap üzerinde bulunan halkası ve toprak içindeki kısmının konik oluşu onu benzerlerinden ayırır.

Morfolojik Özellikleri
Şapka: Genç mantarlarda küre şeklinde, ge­lişmiş olanlarda şemsiye şeklini alır ve kenarlarında 2-3 mm. boyunda saçaklar görülür. Şapkanın üstten görünüşü kireç beyazlığında ve 5-12 cm. çapındadır. Lameller: Genç mantarlarda beyaz veya açık pembe, gelişmiş olanlarda çikolata renginden siyaha kadar değişir. Lamellerin enleri dardır. Sap: Çoğunlukla eğri, silindir şeklinde, toprak için­deki kısmı konik ve üzeri yumurta sarısı rengindedir. Sapın şapkaya yakın kısmında, üstünde sarı renkli lekeleri bulu­nan halka vardır. Sap, 5 - 9 cm. boyunda ve 1 - 3 cm. çapın­dadır. Etli kısmı: Bol etli ve suludur. Şapkanın veya sapın etli kısmı parmaklar arasında ezilip koklanırsa hoş olma­yan bir koku hemen hissedilir. Bu koku pişirilirken daha bariz duyulur. Sporları: Oval ve uç kısmında küçük bir çı­kıntısı vardır. Büyüklüğü: 3,3-5,1x6,8 mikrondur. (1 Mik­ron = 1 mm/1000)

Yetiştirme Yeri Özellikleri
Mantar, mayıs ayından kasım ayına kadar, yol kenar­larındaki çalılıklarda, parklarda, kırlarda, çayırlarda, or­manların içinde 15-20 gruplar meydana getirerek yetişir.

Diğer Özellikleri
Bu mantar Agaricus campester'e (halk arasında: evlek) mantarı, içi kızıl, yer yaran ve köy mantarı gibi isimlerle ta­nınır.) karıştırılabilir. Yenen mantarlara birkaç tane karış­masıyla öldürücü olmaz. Ancak bu zehirli mantardan bolca yenirse zehirlenme belirtisi görüldüğünde gereken ilk yar­dım yapılmadığı gibi hekim müdahaleside olmazsa o zaman tehlikeli olabilir.
Devamını Oku »